راهنمای بالینی جدید AGA برای مدیریت گاستروپارزیس (2025)

انجمن گوارش آمریکا (AGA) در تاریخ ۲ اکتبر ۲۰۲۵ تازه‌ترین راهنمای بالینی خود را برای مدیریت گاستروپارزیس منتشر کرده است. این دستورالعمل شامل ۱۲ توصیه مشروط بوده و بر اهمیت درمان فردمحور و تصمیم‌گیری مشترک میان پزشک و بیمار تأکید می‌کند. به گفته نویسندگان، اگرچه در سال‌های اخیر پیشرفت‌هایی در درک این بیماری حاصل شده، اما هنوز درمان قطعی و مؤثری برای همه بیماران وجود ندارد و انتخاب‌های درمانی باید متناسب با شرایط هر فرد انجام شود.

تشخیص گاستروپارزیس

در بخش تشخیصی، استفاده از اسکن تخلیه معده چهار ساعته به عنوان روش استاندارد معرفی شده است. این آزمون با دقت بیشتری توانایی شناسایی اختلال در تخلیه معده را دارد و بر خلاف تست دو ساعته، خطای کمتری ایجاد می‌کند. در نتیجه، انجام آزمایش دو ساعته برای بیماران توصیه نمی‌شود. تشخیص درست نقطه شروع کلیدی برای انتخاب مسیر درمانی مناسب است.

درمان دارویی اولیه

راهنما پیشنهاد می‌کند درمان دارویی با متوکلوپرامید یا اریترومایسین آغاز شود. این دو دارو بیشترین شواهد اثربخشی را دارند و در کاهش علائم همچون تهوع، استفراغ و احساس سیری زودرس می‌توانند کمک‌کننده باشند. با این حال، متخصصان هشدار می‌دهند که مصرف طولانی‌مدت این داروها می‌تواند با عوارض جانبی همراه باشد و نیازمند پایش مداوم توسط پزشک است.

داروهای غیرتوصیه‌شده

داروهایی از جمله دومپریدون، پروکالوپرید، آپرپیتانت، نورتریپتیلین، بوسپیرون و کانابیدیول نباید به عنوان خط اول درمان استفاده شوند. بر اساس شواهد موجود، این عوامل یا سودمندی محدودی نشان داده‌اند یا داده‌های کافی برای توصیه آن‌ها وجود ندارد. این موضوع نشان‌دهنده خلأهای مهم در گزینه‌های درمانی موجود برای بیماران مبتلا به گاستروپارزیس است.

مداخلات پیشرفته

در مواردی که بیماران به درمان‌های دارویی اولیه پاسخ نمی‌دهند، می‌توان از روش‌های پیشرفته‌تری همچون اندوپیلورومیوتومی از راه دهان (G-POEM) و تحریک الکتریکی معده (GES) استفاده کرد. این روش‌ها پیچیده و تخصصی هستند و تنها باید در بیماران مقاوم به کار گرفته شوند. انتخاب این گزینه‌ها مستلزم ارزیابی دقیق خطر و فایده توسط تیم درمانی است.

 رویکرد درمانی و نیازهای برآورده‌نشده

راهنما بر لزوم گفت‌وگو و تصمیم‌گیری مشترک بین بیمار و پزشک تأکید دارد. از آنجا که درمان‌ها همیشه به طور کامل مؤثر نیستند، باید انتظارات واقع‌بینانه برای بیماران توضیح داده شود. همچنین این راهنما تصریح می‌کند که هنوز نیازهای درمانی بسیاری در زمینه مدیریت گاستروپارزیس وجود دارد و تحقیقات بیشتری برای یافتن درمان‌های ایمن‌تر و اثربخش‌تر لازم است.

جمع‌بندی

راهنمای جدید AGA تلاشی است برای استانداردسازی تشخیص و درمان گاستروپارزیس و کمک به پزشکان در انتخاب بهترین رویکرد برای بیماران. با وجود این، همچنان نیاز به روش‌های نوین درمانی احساس می‌شود و امید می‌رود که تحقیقات آینده بتواند پاسخ بهتری برای این چالش بالینی فراهم کند.

منبع:

Staller K و همکاران، کمیته راهنمای بالینی AGA. گاستروانترولوژی، اکتبر ۲۰۲۵. AGA Clinical Practice Guideline on Management of Gastroparesis.