افزایش سرطان‌های زودهنگام؛ واقعیت یا نتیجه تشخیص بیش از حد؟

مقدمه

در سال‌های اخیر، افزایش چشمگیر موارد سرطان در افراد زیر ۵۰ سال نگرانی‌هایی را در جامعه پزشکی و عمومی ایجاد کرده است. اما آیا واقعاً با یک بحران جدید در ابتلا به سرطان روبه‌رو هستیم یا بخشی از این افزایش ناشی از تغییرات در روش‌های غربالگری و تشخیص زودهنگام است؟ مطالعه‌ای تازه در مجله JAMA Internal Medicine پاسخی دقیق‌تر به این پرسش ارائه می‌دهد.

جزئیات مطالعه

در این تحلیل، داده‌های جمعیت ایالات متحده از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۲۲ مورد بررسی قرار گرفت. پژوهشگران به سراغ هشت نوع سرطانی رفتند که طی این ۳۰ سال بیشترین رشد سالانه در بروز (بیش از ۱ درصد در سال) را نشان داده‌اند:
سرطان تیروئید، مقعد، کلیه، روده باریک، کولورکتال، آندومتر، پانکراس و میلوما.

منابع داده شامل برنامه SEER (Surveillance, Epidemiology, and End Results) و سامانه آمار حیاتی ملی آمریکا بود که امکان بررسی روند بروز، مرگ‌ومیر و میزان متاستاز در زمان تشخیص را فراهم کرد.

نتایج

بر اساس یافته‌ها، از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۲۲ میزان بروز این سرطان‌ها در افراد زیر ۵۰ سال تقریباً دو برابر شده است. با این حال، میزان کلی مرگ‌ومیر تغییری نکرده است.

بیشتر سرطان‌ها افزایش تشخیص را بدون افزایش مرگ‌ومیر نشان دادند—الگویی که با تشخیص زودهنگام، تشخیص تصادفی یا بیش‌تشخیصی (Overdiagnosis) سازگار است.

دو استثنا وجود داشت:
سرطان‌های کولورکتال و آندومتر که افزایش جزئی در مرگ‌ومیر نیز مشاهده شد.

در مقابل، سرطان پستان با وجود اینکه در فهرست سریع‌ترین رشدها نبود (افزایش ۰.۶٪ در سال)، بیشترین افزایش مطلق در موارد زودهنگام را داشت، در حالی که مرگ‌ومیر ناشی از آن طی همان دوره نصف شده است.

تفسیر بالینی

این نتایج نشان می‌دهد که بیشتر افزایش‌های گزارش‌شده در سرطان‌های زودهنگام احتمالاً ناشی از افزایش حساسیت غربالگری، دسترسی بیشتر به روش‌های تصویربرداری و تشخیص زودرس است، نه افزایش واقعی در بروز بیماری.

بنابراین، تعبیر افزایش آمار سرطان‌های زودهنگام به عنوان «اپیدمی جدید» می‌تواند منجر به غربالگری‌های غیرضروری، درمان‌های تهاجمی، و آسیب‌های جسمی و روانی غیرموجه شود.

به جای ایجاد ترس عمومی، لازم است رویکردی متعادل و هدفمند در غربالگری و تخصیص منابع در پیش گرفته شود؛ به‌ویژه برای اطمینان از اینکه بیماران واقعی از مزایای تشخیص زودهنگام بهره‌مند شوند، بدون اینکه افراد سالم درگیر فرآیندهای غیرضروری شوند.

نتیجه‌گیری

افزایش ظاهری در سرطان‌های زودهنگام ممکن است بیش از آنکه بازتابی از یک بحران واقعی باشد، نتیجه پیشرفت در فناوری‌های تشخیصی و افزایش آگاهی عمومی باشد.
پزشکان و سیاست‌گذاران باید این یافته‌ها را در تصمیم‌گیری‌های غربالگری و اطلاع‌رسانی عمومی لحاظ کنند تا از هزینه‌های غیرضروری و اضطراب بیماران جلوگیری شود.

منابع

Patel VR, et al. (2025, September 29). The Rise in Early-Onset Cancer in the US Population—More Apparent Than Real. JAMA Internal Medicine.